కొంగ మరియు పీత (ఎండ్రకాయ), Stork and Crab Panchatantra Telugu Friendship stories
ఒకప్పుడు ఒక చెరువు ప్రక్కన ఒక కొంగ నివసించేది.ఆ కొంగ ఒక సోమరిపోతు జీవి, ఒకరోజు తాను ఏమి పని చేయకుండా చేపలను పొందే ప్లాన్ వెసుకుంది. కావున, ఒక రోజు కొంగ చెరువు ప్రక్కకు వెళ్లి, చేపలను పట్టుకునే ప్రయత్నం చేయకుండా ముఖం దిగులుగాపెట్టి నిలబడింది.
ఆ చెరువులో ఒక పీత కూడా ఉండేది, ఇది తెలివైనది మరియు తరచుగా చెరువులోని చేపలకు సహాయపడేది. దిగులుగా ఉన్నకొంగను చూసిన పీత “ఏమైంది దిగులుగా ఉన్నావు” అని అడిగిందిఅప్పుడు కొంగ ఇలా అంది, “అయ్యో! ఈ చెరువు త్వరలోనే ఎటువంటి చేపలు లేకుండా కాళీ అయిపోతుందని నేను భయపడుతున్నాను, చేపలు ఇన్ని రోజులు నా ఆహార వనరుగా ఉన్నాయి. ఈ చెరువులోని చేపలన్నింటినీ పట్టుకోవడం గురించి మత్స్యకారుల బృందం మాట్లాడటం నేను విన్నాను. కొంత దూరంలో ఉన్న ఒక చెరువు గురించి నాకు తెలుసు, అక్కడ అయితే చేపలు సురక్షితంగా ఉంటాయి.చేపలు ఒప్పుకుంటే, నేను ప్రతిరోజూ కొన్నింటిని ఇతర చెరువుకు తీసుకువెళ్ళగలను, అక్కడ అవి సురక్షితంగా ఉంటాయి.”
చెరువులోని చేపలన్నీ సురక్షితమైన గమ్యానికి చేరుకోవడానికి కొంగను సహాయం చేయమని, ఆసక్తిగా ఉన్నామని చెప్పాయి. అప్పటినుండి ప్రతిరోజూ చేపలలో కొన్ని కొంగతో వెళ్ళడానికి స్వచ్ఛందంగా ముందుకు వచ్చాయి.
కొంగ తన ముక్కుతో ప్రతిరోజూ కొన్ని చేపలను తీసుకువెళ్లి, ఒక పెద్ద రాతి వద్దకు చేరుకుని, అన్ని చేపలను తిని చేపల ఎముకలను రాయి వద్ద వదిలివేస్తుంది. అందువల్ల కొంగ ఎటువంటి ప్రయత్నం చేయకుండా చేపలను సులువుగా పొందుతుంది.
చివరికి, ఒకరోజు పీతకు కొంగపై అనుమానం కలిగింది, మరియు తనను కూడా చేపలతో తీసుకెళ్లమని ముందుకు వచ్చింది. కొంగ పీతను తీసుకొని రాయి దగ్గరికి వెళ్తున్నపుడు, పీత రాయి మీద ఉన్న చేపల యొక్క పొలుసు మరియు ఎముకలను చూసి, కొంగ చేస్తున్న మోసాన్నిపీత గ్రహించింది.
కోపంతో, పీత కొంగ యొక్క మెడ చుట్టూ దాని కాలితో బిగించి గట్టిగ పట్టుకుని, కొంగ యొక్క తలని కత్తిరించింది. స్వార్థపూరిత కొంగ మరణించింది. పీత తిరిగి చెరువు వద్దకు వెళ్లి, చేపలన్నింటికీ కొంగ చేసిన మోసం గురించి చెప్పింది.
Once upon a time there lived a stork next to a pond. The stork was a lazy creature who one day planned to catch fish without doing anything. So, one day the stork went to the side of the pond and stood with his face gloomy without trying to catch a fish.
There was also a crab in the pond, which was clever and often helped the fish in the pond. Seeing the gloomy stork, the crab asked, “What are you sad about?”
Then the stork said, “Alas! I am afraid that this pond will soon become empty without any fish. The fish have been my food source for so many days. I heard a group of fishermen talking about catching all the fish in this pond. Are safe.
If the fish agree, I can take some to another pond every day, where they are safe. ”
All the fish in the pond were eager to help the stork reach a safe destination. Every day since then some of the fish have volunteered to go with the stork.
The stork carries a few fish every day with its beak, reaches a large rock, eats all the fish and leaves the fish bones at the rock. Hence the stork can easily catch fish without any effort.
Eventually, one day the crab became suspicious of the stork, and came forward to take himself with the fish. As the stork took the crab and approached the stone, the crab saw the scales and bones of the fish on the rock and realized the deception the stork was making.
In a fit of rage, the crab tightened its grip around the stork’s neck and cut off the stork’s head. The selfish stork is dead. The crab went back to the pond and told all the fish about the deception done by the stork.
0 comments:
Post a Comment